نام علمی: Cinnamomum verum تیره: Lauraceae دارچین نوعی ادویه خوشبو است که در بعضی از غذاها میریزند. از داروهای گیاهی خوشبو نیز محسوب میشود. درخت دارچین که بیشتر در هندوستان و چین میروید، جزو رده دولپهایهای جداگلبرگ میباشد و همیشهسبز است. بومی سریلانکا است و بهترین آن دارچین سیلانی است. گلهای منظم و سفید مایل به زرد دارد، پوست آن را هم که قهوهایرنگ است دارچین میگویند. درختچه دارچین درختی است کوچک، به ارتفاع ۵ تا ۷ متر که از تمام قسمتهای آن بویی مطبوع استشمام میشود. گلهای این ادویه در فاصله ماههای بهمن تا اوایل فروردین ظاهر میشود. برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهایی به رنگ سفید است. دارچین بومی سریلانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن به عنوان ادویه بکار میرود. در قرون وسطی از دارچین برای درمان سرفه، ورم مفاصل و گلودرد استفاده میشد. تحقیقات جدید نیز بر خواص و فواید پزشکی دارچین تأکید دارند. گیاه شناسی دارچین درختی است کوچک به ارتفاع 5 تا 7 متر و همیشه سبز که از تمام قسمتهای آن بوی معطر و مطبوع دارچین استشمام میشود. از مشخصات آن این است که برگهایی به وضع تقریبا متقابل ، بیضوی دراز ، نوک تیز ، کامل ، بیکرک ، صاف و شفاف در سطح فوقانی پهنک و غبار آلود در سطح تحتانی آن دارد. گلهای آن که در فاصله ماههای بهمن تا اوایل فروردین ظاهر میشود منظم و به رنگ سفید مایل به زرد و مجتمع به صورت خوشه منشعب و گرزن دو سویه میباشد. هر گل آن را پوششی مرکب از 6 کاسبرگ که پایا در دو ردیف فرا میگیرد و درون آنها 12 پرچم در 4 ردیف به نحوی جای دارد که مجموعا در 3 ردیف دیده میشود. تخمدان آن دارای تخمدانی یک خانه است و پس از رسیدن به میوهای به صورت سته و به رنگ قهوهای مایل به آبی تبدیل میشود که همیشه با کاسه و نهنج گل همراه میباشد. قسمت گوشتدار میوه نیز رنگ مایل به سبز دارد و درون آن دانهای با مغز روغنی مشاهده می&zwn,دارچین ...ادامه مطلب