سایت ژینکو

نام علمی: Thymus vulgaris تیره ی نعناع: Lamiaceae گیاهشناسی آویشن گیاهی خشبی و چندساله است . منشا آن نواحی مدیترانه گزارش شده و در جنوب اروپا در سطوح وسیعی می روید . این گیاه در مناطق نیمه خشک زلاندنو مناطق وسیعی را بوجود میاورد. ریشه مستقیم ، کم و بیش چوبی و انشعابهای فراوانی دارد . ساقه مستقیم و چهار گوش و ارتفاع آن متفاوت است و به شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد و بین 20 تا 50 سانتی متر میباشد.پای ساقه چوبی است ، درحالیکه در قسمتهای فوقانی آن سبز رنگ است و انشعابهای فراوانی دارد . با گذشت سن گیاه ، بر تعداد انشعابهای ساقه اضافه میشود و گیاه بسیار انبوه و پرپشت دیده میشود. برگها کوچک ، متقابل و کم و بیش نیزه ای شکل و بدون نوک و بدون دمبرگ هستند . برگها پوشیده از کرکهای خاکستری رنگ و حاوی اسانس اند . گلها کوچک ، نر ماده و به رنگهای سفید و صورتی یا ارغوانی مشاهده میشوند ، گلها به صورت مجتمع در قسمت فوقانی ساقه هایی که از بغل برگها خارج میشوند ، روی چرخه هایی مجتمع پدیدار میشوند . کاسه ی گل دارای دو لبه ی کاملا مشخص است . لبه ی بالایی دارای سه دندانه ی کوتاه و نسبتا پهن و لبه ی پایینی از دو دندانه ی بلند و باریک کاملا مشخص تشکیل شده است . کاسه ی گل پوشیده از کرکهای  غده ای حاوی اسانس است . گلها از سال دوم رویش اواسط اردیبهشت ظاهر میشوند. میوه فندقه به رنگ قهوه ای تیره و طول آن یک میلی متر است . داخل چهار بذر به رنگ قهوه ای تیره وجود دارد . بذر آویشن بسیار ریز است . وزن هزار دانه 0/5 تا 0/28 گرم است. اسانس آویشن پیکر رویشی آویشن از بوی مطبوعی برخوردار است که ناشی از وجود اسانس میباشد . اسانس در کرکهای غده ای ساخته و ذخیره میشود.اندامهاب هوایی این گیاه (غیر از ساقه های چوبی) حاوی اسانس هستند . مقدار اسانس در شرایط اقلیمی مختلف متفاوت و بین 1 تا 2/5 درصد است . در پیکر رویشی آویشن غیر از اسانس ترکیباتی مانند تانن (8 تا 10 درصد) ، فلاونوِيید ، ساپونین و مواد تلخ وجود دارد. اسانس آویشن ماده ای زرد رنگ ، سبکتر از آب ، معطر ، قوی و تند مزه است . تاکنون 38 ترکیب در اسانس این گیاه شناسایی شده است . مهمترین ترکیبات اسانس آویشن باغی یک ترکیب فنولی به نام تیمول است ، مقدار این ماده به شدت به شرایط اقلیمی محل رویش و نوع گیاه بستگی,آویشن ...ادامه مطلب

نام علمی: Thymus vulgaris تیره ی نعناع: Lamiaceae گیاهشناسی آویشن گیاهی خشبی و چندساله است . منشا آن نواحی مدیترانه گزارش شده و در جنوب اروپا در سطوح وسیعی می روید . این گیاه در مناطق نیمه خشک زلاندنو مناطق وسیعی را بوجود میاورد. ریشه مستقیم ، کم و بیش چوبی و انشعابهای فراوانی دارد . ساقه مستقیم و چهار گوش و ارتفاع آن متفاوت است و به شرایط اقلیمی محل رویش بستگی دارد و بین 20 تا 50 سانتی متر میباشد.پای ساقه چوبی است ، درحالیکه در قسمتهای فوقانی آن سبز رنگ است و انشعابهای فراوانی دارد . با گذشت سن گیاه ، بر تعداد انشعابهای ساقه اضافه میشود و گیاه بسیار انبوه و پرپشت دیده میشود. برگها کوچک ، متقابل و کم و بیش نیزه ای شکل و بدون نوک و بدون دمبرگ هستند . برگها پوشیده از کرکهای خاکستری رنگ و حاوی اسانس اند . گلها کوچک ، نر ماده و به رنگهای سفید و صورتی یا ارغوانی مشاهده میشوند ، گلها به صورت مجتمع در قسمت فوقانی ساقه هایی که از بغل برگها خارج میشوند ، روی چرخه هایی مجتمع پدیدار میشوند . کاسه ی گل دارای دو لبه ی کاملا مشخص است . لبه ی بالایی دارای سه دندانه ی کوتاه و نسبتا پهن و لبه ی پایینی از دو دندانه ی بلند و باریک کاملا مشخص تشکیل شده است . کاسه ی گل پوشیده از کرکهای  غده ای حاوی اسانس است . گلها از سال دوم رویش اواسط اردیبهشت ظاهر میشوند. میوه فندقه به رنگ قهوه ای تیره و طول آن یک میلی متر است . داخل چهار بذر به رنگ قهوه ای تیره وجود دارد . بذر آویشن بسیار ریز است . وزن هزار دانه 0/5 تا 0/28 گرم است. اسانس آویشن پیکر رویشی آویشن از بوی مطبوعی برخوردار است که ناشی از وجود اسانس میباشد . اسانس در کرکهای غده ای ساخته و ذخیره میشود.اندامهاب هوایی این گیاه (غیر از ساقه های چوبی) حاوی اسانس هستند . مقدار اسانس در شرایط اقلیمی مختلف متفاوت و بین 1 تا 2/5 درصد است . در پیکر رویشی آویشن غیر از اسانس ترکیباتی مانند تانن (8 تا 10 درصد) ، فلاونوِيید ، ساپونین و مواد تلخ وجود دارد. اسانس آویشن ماده ای زرد رنگ ، سبکتر از آب ، معطر ، قوی و تند مزه است . تاکنون 38 ترکیب در اسانس این گیاه شناسایی شده است . مهمترین ترکیبات اسانس آویشن باغی یک ترکیب فنولی به نام تیمول است ، مقدار این ماده به شدت به شرایط اقلیمی محل رویش و نوع گیاه بستگی,آویشن ...ادامه مطلب