انتخاب یک سیستم سرمایشی و گرمایشی گلخانه ای مناسب برای تنظیم و پایدار نگه داشتن دما، رطوبت و تهویه هوا امری حیاتی و دایمی در اغلب گلخانه ها است. ما در این مقاله انواع سیستم سرمایش و گرمایش گلخانه مانند یونیت هیتر گلخانه ای، هواساز گلخانه ای، اکونوپک، زنت و ایرواشر را از نظر نوع مصرف سوخت، مزایا و ویژگی های آن بررسی می کنیم تا بتوانیم راهنمای مناسبی در انتخاب مناسب سیستم گرمایشی گلخانه ای ارائه بدهیم. در گلخانه ها باید یک محیط کنترل شده با نور کافی، دما و رطوبت مناسب را برای رشد محصولات فراهم شود. دمای آن ها به نوع محصولات در حال رشد بستگی دارد. اغلب محصولات به دمای ۲۱ تا ۲۷ درجه سانتی گراد در طول شبانه روز نیاز دارند. در برخی موارد مقدار رطوبت نسبی هوا نیز باید تحت کنترل باشد. برخی گیاهان نیز برای رشد به دماهای پایین (مثلا ۱۰ درجه سانتی گراد) نیاز دارند. اکونوپک گلخانه ای اکونوپک گلخانه ای دستگاهی گرمایشی و سرمایشی است که در حالت گرمایش توسط مشعل گازسوز فرآیند احتراق در آن تشکیل می شود و یک یا چند فن با دمیدن هوا از اطراف ورقه ها و لوله های گرم شده، هوای گرم را از طریق کانال هایی در سرتاسر محیط داخل توزیع می کنند. در حالت سرمایش نیز اکونوپک به دو شکل ساخته می شود. در حالت اول از روش تبخیری مانند کولر آبی و با تزریق آب در مسیر عبور هوا از دستگاه عمل سرمایش هوا انجام می شود که در این صورت رطوبت هوای ورودی به سالن نیز افزایش می یابد. در حالت دوم اکونوپک گلخانه ای دارای لوله های آب سرد است که آب سرد شده توسط دستگاه دیگری مانند چیلر یا مینی چیلر در لوله های آن جاری شده و فن با دمیدن هوا از اطراف لوله ها هوای سرد را در سالن پخش می کند که در این حالت با افزودن تجهیزات رطوبت زنی به دستگاه اکونوپک گلخانه ای رطوبت هوا را می توان به دقت تنظیم نمود. خروج گازهای حاصل از احتراق را می توان به دو شکل طراحی نمود. در حالت اول می توان کل گازهای احتراق را در داخل سالن تخلیه نمود و در طرح دوم با هواکش آن را از محیط داخل سالن به هوای آزاد منتقل نمود. سیستم آب گرم گلخانه ای این روش با استفاده از دیگ بخار آب که معمولاً چدنی و یا فولادی می باشد مانند شوفاژ عمل می کند. آب داخل آن به وسیله مشعل گرم شده و سپس به وسیله ا,سیستم گرمایشی گلخانه ...ادامه مطلب
انواع پوشش های گلخانه پلاستیک سبک پلی اتیلن پلی اتیلن بیشترین استفاده را در پوشش گلخانه دارد و میزان عبور نور آن ۹۰-۸۸% است که در مقایسه با شیشه کمتر است. پلی اتیلن های معمولی، نور ماورای بنفش را از خود عبور می دهند. این اشعه بویژه در فصل تابستان، باعث از بین رفتن پلاستیک و یکبار مصرف شدن آن می شود. همچنین باعث شکنندگی، تیرگی و در نهایت پارگی پلاستیک می گردد. با افزودن مواد جاذب اشعه ماورای بنفش، طول عمر پلاستیک به ۴-۳ سال افزایش می یابد. به شرطی که در این مدت عواملی مانند باد و تگرگ سبب پاره شدن پلاستیک نشوند. این مواد، تثبیت کننده اشعه ماورای بنفش بوده و با تغییر دادن طول موج این اشعه، آن را به طول موج های مفید برای رشد گیاه تبدیل می کنند. معمولا پلاستیک ها، دارای ۱۱-۳ درصد مواد جاذب اشعه ماورای بنفش هستند. طول عمر پلاستیک جاذب اشعه ماورای بنفش، سه تابستان و دو زمستان است. پلی اتیلن معمولی در برابر اشعه مادون قرمز، مانع ضعیفی است. به کار بردن مواد نگهدارنده اشعه مادون قرمز در ساخت پلی اتیلن، باعث نگهداری حدود نصف گرمای تابشی در داخل گلخانه می شود و از خروج آن جلوگیری می کند. زیرا گیاهان مانند هر جسم دیگری، در روز انرژی نورانی خورشید را جذب می کنند و در شب، به صورت اشعه مادون قرمز به اطراف می تابانند و در نتیجه، مقدار زیادی از گرما به هدر می رود. اما شیشه، مانع از خروج گرمای تابشی مادون قرمز از داخل گلخانه می شود و بنابراین، اتلاف گرما از طریق تابش در شیشه کم است. اشعه مادون قرمز تاثیری بر روی طول عمر پوشش گلخانه ندارد. با کمک مواد بازدارنده خروج اشعه مادون قرمز، می توان از خاصیت گرمازایی آن استفاده کرد. این مواد مانع از خروج اشعه مادون قرمز از گلخانه و باعث حفظ حدود ۵۰ درصد گرمای تابشی می شود. پلی اتیلن نسبت به شیشه، حرارت بیشتری را به داخل گلخانه منتقل می کند. هزینه اولیه آن کمتر از شیشه و در اسکلت های موقت و دائمی قابل استفاده است. پوشش پلی اتیلن، اجازه عبور دی اکسید کربن و اکسیژن را می دهد ولی قابلیت عبور دی اکسید کربن از پوشش پلی اتیلن سه برابر اکسیژن است. میزان اکسیژن و دی اکسید کربن در گلخانه های پلی اتیلنی، کمتر از گلخانه های شیشه ای است. رطوبت داخل گلخانه های با پوشش پلاستیکی زیاد است و برخورد هوای گرم و مرطوب داخل گلخانه,پوشش گلخانه, انواع پوشش گلخانه, ...ادامه مطلب
یک سیستم آبیاری طوری طراحی میشود که مقدار دقیق آب مورد نیاز محصول را در طول سال بطور روزانه تامین نماید. مقدار آب مورد نیاز بستگی به منطقه کشت، محصول مورد کشت، شرایط آب و هوایی، زمان و فصل کشت و اینکه آیا گلخانه دارای سیستم تهویه و گرمایشی است، دارد. نیاز آبی هم بسته به ترکیب خاک، اندازه ظرف، نوع ظرف و یا همان بستر محصول میتواند متفاوت باشد. روش آبیاری در گلخانهها تاثیر بسزایی در کیفیت محصولات دارد، بنابراین اهمیت انتخاب یک روش مناسب و درست آبیاری، بسیار مهم و حیاتی است. برخی بر این باورند که انتخاب روش آبیاری در گلخانهها موضوع ساده و پیشپا افتادهای است. اما افراد با تجربه و متخصص، باور دارند برای انتخاب روش آبیاری گلخانهای باید تمامی جوانب بررسی شود. انتخاب روش آبیاری باید بر پایه اصول و منطق باشد تا از بروز ضرر و زیان جلوگیری نماید و بهرهوری را نیز افزایش دهد. آگاهی از انواع روشهای مختلف آبیاری در گلخانهها، میتواند ما را در انتخاب بهترین روش کمک شایانی نماید. سه اصل کلی در آبیاری قانون اول: از یک بستر و خاک با ساختار خوب و زهکشی شده استفاده کنید. اگر بستر گیاه به خوبی زهکشی نشده باشد و هوای کافی در اطراف ریشه موجود نباشد، عملیات آبیاری نمیتوند به خوبی صورت گیرد. به همین خاطر بستر دارای هوای کافی در منطقه ریشه، برای رشد گیاهان کاملا ضروری است. ترکیب خاک بایستی با یک فرمولاسیون که متناسب با شرایط گلخانه است، مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین خاک مزرعه به تنهایی جوابگوی نیاز گیاه نیست. قانون دوم: در هر بار آبیاری، عملیات آبیاری باید به صورت کامل انجام گیرد. از انجام آبیاری مقطعی و نیمهکاره اجتناب نمایید. در هر بار آبیاری، خاک بایستی کاملا مرطوب شود و به تمامی قسمتهای بستر و نقاط انتهایی ریشه نیز به مقدار کافی آب برسد. به عنوان یک قاعده کلی 10 الی 15 درصد آبیاری اضافی برای محصولات، میتواند خیال ما را از این بابت راحت نماید. به طور کلی نیاز آبی گلخانهای در بسترهای مبتنی بر خاک حدود 20 لیتر بازای هر متر مکعب و برای گلدانها حدود 0.3 تا 0.35 لیتر بازای گلدانهایی با قطر 16.5 سانتیمتر میباشد. قانون س,آبیاری گلخانه ...ادامه مطلب
آبیاری از قدیمیترین فعالیتهای بشری بوده که اصلیترین هدف آن افزایش تولید محصولات کشاورزی است. در آبیاری رطوبت خاک باید در حدی حفظ شود که گیاه دچار کمبود آب نشود. باید توجه داشت که کمبود رطوبت در خاک همان قدر برای گیاه مشکلساز است که رطوبت بیش اندازه خاک. بنابراین نباید در آبیاری زیادهروی کرد، زیرا باعث میشود گیاه از رطوبت بیش از اندازه آسیب ببیند و عملکرد محصول پایین بیاید. هدف آبیاری در بعضی موارد میتواند کنترل دمای هوا، رطوبت هوا و کاهش آفات و بیماریهای گیاهی باشد. انواع روشهای آبیاری را میتوان در دو دسته کلی آبیاری سطحی و آبیاری تحت فشار طبقهبندی کرد. اصلیترین تفاوت بین روشهای آبیاری سطحی و تحت فشار، نوع نیروی بهکار رفته برای توزیع آب در مزرعه است. در آبیاری سطحی آب بهکمک نیروی جاذبه زمین یا نیروی ثقل در روی زمین پخش میشود. بههمین علت نام دیگر آبیاری سطحی، آبیاری ثقلی است. در آبیاری تحت فشار از پمپ و لوله برای انتقال آب و از پاشندهها برای پخش آب در سطح مزرعه استفاده میگردد. منظور از پاشندهها، آبپاشها یا قطرهچکانها هستند که بر روی لولهای به نام لوله جانبی قرار دارند. لوله جانبی را لوله لترال نیز مینامند. الف-انواع روشهای آبیاری سطحی آبیاری سطحی قديمی ترين و رايج ترين روش آبیاری در کشاورزی است. آبیاری سطحی را می توان به انواع مختلف تقسیم بندی کرد؛ ولی بارزترين تقسیم بندی ها به ترتیب زير است: 1.آبیاری کرتی 2.آبیاری نواری 3.آبیاری جويچه ای(فارو) 4. آبیاری غرقابی تفاوت بین روش های مختلف آبیاری سطحی بصورت عنوانی مطرح است. يعنی مثالا سیستم نواری يا کرتی میتواند به سیستم جويچه ای هم تبديل شود. آبیاری سیلابی به اين صورت است که آب به سادگی می تواند روی سطح زمین جريان پیدا کند، بدون اينكه هیچ گونه تنظیمی بر يكنواختی توزيع آب در مزرعه درنظر گرفته شود. بنابراين برای تنظیم میزان تقاضا و يكنواختی به هیچ تلاشی نیاز نیست. اگر بخواهیم اين نوع آبیاری را کنترل کنیم بايد آن را به يكی از سیستمهایآبیاری نواری، کرتی يا جويچهای تبديل کنیم. مراحل آبیاری يك زمین ,ابیاری ...ادامه مطلب